Nova tenda online de OZOCOgz

Estamos de noraboa!!!!

A nova loxa ozoqueira xa está na rede, botádelle unha ollada.

Dúas formas de entrar: Directamente dende o buscador da Internet co enderezo ozocogz-atenda.com ou dende calquera das ligazóns directas dende esta web www.ozocogz.com ou facebook.

Na web aparecen perfectamente clasificados os nosos produtos por categorías

Poderás ver e facer a combinación que desexes, no caso das camisolas, talle, cor, unidades, etc.

E o que é máis importante e a nosa anterior tenda online non permitía, poderás facer o teu pagamento, ademais de por transferencia bancaria ou ingreso no banco, co teu cartón bancario ou conta PayPal.

Agardamos sinceramente que sexa do voso agrado.

Comentarios

Publicacións populares deste blog

TI NON ES DE AQUÍ? - Un xogo de mesa cultural - educativo, a nova aposta de OZOCOgz papelaría

Ler máis

7ª edición -en feminino- do concurso de micro-relatos OZOCOgz

Xa está en marcha a 7ª edición do noso concurso de micro-relatos.
Para ires recibindo información puntual do concurso podes seguilo dende o evento creado en facebook:

https://www.facebook.com/events/535003687021466/

Este ano o xurado de honra está formado por:

Ana Cabaleiro

Cruz Martínez

Tamara Andrés

e Lucía Rodríguez, gañadora da anterior edición do concurso

Colaboran:
Aparthotel Arenteiro co obsequio do 1º premio

A Deputación de Ourense co obsequio do lote de libros
e as librarías que completan o xurado do concurso:

Escolma, do Carballiño
Miranda, de Bueu

Andel, de Vigo

Ler máis

BOAS FESTAS!

BELÉN, ANO CERO
Xuntéi o vento frío coa auga-neve,
xuntéi a noite negra coa xiada,
e vin un neno espido nun pesebre.
Qué misterio máis fondo, qué aventura:
O neno non quería
gozar de outros irmáus, nin de outra axuda.
Por algo estaba alí, por algo estaba
tan lonxe da riqueza gasalleira,
tan perto da probeza desolada.
Por algo os pastoriños se achegaron.
E si o vento pasou tan paseniño
cantando soavemente, foi por algo.
Por algo era María unha artesán,
cando podía sere si quixera,
primeira dama, esposa principal.
Por algo era Xosé un carpinteiro
de fortes, rexas máus encallecidas
na garlopa, na trencha e no martelo.
Xuntéi tódolos orfos nun só berce,
xuntéi as inxusticias cos aldraxes
e púxenos de ofrenda nun pesebre.
¿Quén foi o que roubou o meu presente?
-Celso E. Ferreiro-

Ler máis

OZOCOgz

Buscar neste blog