Unha vez lidos,
entregada a puntuación e feita a media correspondente da totalidade dos
micro-relatos presentados a concurso polos/as membros do xurado do IV Concurso
de micro-relatos OZOCOgz, composto por un/unha representante da "Livraria
Suévia" da Coruña, un/unha representante da "Libraría Escolma"
do Carballiño, un/unha representante da "Librería Miranda" de Bueu,
un/unha representante da "Libraría Vagalume" de Lalín, un/unha
representante da "Libraría Andel" de Vigo, un/unha representante da
“Libraría Pedreira” de Compostela, a escritora Concha Rousia, a escritora Elena
Gallego Abad, o escritor Fran Alonso Villaverde, o escritor e crítico teatral
Camilo Franco Iglesias e o gañador da pasada edición do concurso José Manuel
Vázquez Lorenzo, e actuando como fedatario Eladino Cabanelas, en representación
de OZOCOgz, resultaron gañador e finalista os seguintes relatos:
1º premio e
gañador dunha camisola OZOCOgz e un vale por unha estancia para dúas persoas
por unha noite, con almorzo incluído, no Pazo da Almuzara, no concello ourensán
de Boborás, para o micro-relato OS DEMOS QUE ME VISITAN, presentado co seudónimo
NEVES, baixo o que se agochaba o nome de Susana González.
Finalista e
gañador dunha camisola OZOCOgz e un lote de libros doado pola Casa-Museo Manuel
María e máis polas librarías colaboradoras, o micro-relato POLA MADRUGADA,
presentado co seudónimo BRÉTEMA, baixo o que se agochaba o nome de Andrea
Otero.
Parabéns ás
gañadoras!!!!!
* * * * * * * *
1º premio: OS DEMOS QUE ME VISITAN
Por: Susana González
Non sei de onde
saes nin como chegas a min. Tampouco te vexo, pero sei que estás noite tras
noite a beira do meu leito.
Esta maña espertei
coa sensación de cheirar o fume de Ducados. O mesmo co que me afogabas de
meniña, mentres eu defendía o dereito de non querer os teus dedos dentro das
miñas bragas. Cando abro os ollos volves a túa tumba na cal podreces co cranio
partido. Dende aquel broucazo que te sorprendeu e só che deixou tempo para ver
como as miñas mans, firmes ata o impacto, comezaban a tremer.
Coa luz do día
morren os medos e os demos que resucitan durante a penumbra. Pero hoxe
invadiume o arrepío, cando Luís me dixo:
-Amor, a túa
almofada cheira a tabaco!
* * *
Finalista: POLA
MADRUGADA
Por: Andrea Otero
Son as
4 da mañá. Chove. A mamá hoxe tampouco puido durmir, e está a ler na cama. Leva
cinco meses na páxina 37 dese libro seu sobre pintura que o papá lle regalara.
Ata que el morreu, penso que nin lembraba que existía. Pero hoxe quero crer que
pasará de páxina, ou iso penso tódalas noites cando esperto, ás 03:59 dende fai
meses, e vexo por debaixo da porta un lusco de luz da súa lámpada. O papá
morreu ás catro da mañá. Tódalas noites dende aquela, a esa hora detense o
reloxo por uns minutos, ou horas, e eu encho de liñas este caderno vermello.
Papá, desexo que hoxe acabe por fin este castigo. Mágoa que sexan as catro da
mañá e leve escritas dúas páxinas mentres te vexo sentado na cadeira ao carón
da miña cama.
